Voor de lezer is het duidelijk: creativiteit is iets menselijks en door de klonen kunst te laten maken, kan de leiding de wereld laten zien dat de kinderen geen monsters zijn. Maar met de kinderen wordt nooit iets besproken. Het besef van dit alles dringt pas bij de volwassen Kathy door als zij terugdenkt aan haar Hailsham-tijd. Vertaling Met de beschrijving van Hailsham als een Engelse kostschool maakt Ishiguro zijn verhaal herkenbaar. Deze herkenbaarheid wordt echter deels teniet gedaan door de vertaling. Wie regelmatig Engels leest, ziet in Laat me nooit alleen de letterlijk in het Nederlands omgezette zinnen. En dat is soms jammer, bijvoorbeeld op de momenten dat Ishiguro bewust gebruik maakt van spreektaal en dit door de vertaling niet goed over komt. Alleen Maar de gebrekkige vertaling doet uiteindelijk niets af aan het prachtige verhaal. Kathy gaat namelijk nog op zoek naar de waarheid achter het gerucht over uitstel. Het gerucht geeft haar hoop voor de toekomst, en Tommy, die al twee orgaandonaties achter de rug heeft, nog meer.
In al zijn verhalen onderzoekt hij welke impact de geschiedenis heeft op het privé-leven van zijn personages. Hoe kunnen ze hun identiteit en morele integriteit bewaren in turbulente tijden? 'Laat me nooit alleen' speelt zich af in Engeland aan het eind van de jaren 1990. Kathy H., de eenendertigjarige vertelster van het verhaal, is een kloon die na een kort leven haar organen zal moeten afstaan. Bij de aanvang van de roman werkt Kathy nog als verzorgster van andere donateurs. Omdat ze zo een uitstekende reputatie heeft, kan Kathy kiezen wie ze onder haar hoede neemt. Ze besluit om te zorgen voor haar jeugdvrienden, Ruth en Tommy, tot ze zijn uitgedoneerd. Kathy, Tommy en Ruth groeiden samen op in Hailsham, een afgelegen school voor toekomstige donateurs. Als kinderen voelden ze wel dat er iets vreemd aan de hand was, al wisten ze niet precies wat. Ze hadden geen ouders, mochten Hailsham nooit verlaten en wekelijks ondergingen ze een medisch onderzoek. Geleidelijk aan drong door wat hen te wachten stond.
Reacties op: Laat me nooit alleen Wil je kort reageren op dit boek of een vraag stellen aan andere lezers, plaats dan een reactie. Recensies schrijf je onder Schrijf een recensie.
Samen ben je slimmer helpt jou om betere resultaten te halen en slimmere keuzes te maken voor de toekomst. Met kennis, actualiteit, tips en meningen. Op een inspirerende, eerlijke en toegankelijke manier.
Wat betekenen hun herinneringen en hoe betrouwvol zijn ze? Omdat het leven van de donateurs zo kort en fragiel is, krijgt 'Laat me nooit alleen', meer nog dan Ishiguro's eerdere werk, een erg melancholische bijklank. Net als de butler uit 'De rest van de dag', rijdt Kathy urenlang rond door het Engelse landschap, zich verheugend op de rust die haar als gepensioneerde te wachten staat. Pensionering staat voor deze dertigjarige echter gelijk aan de dood, maar Kathy put moed uit haar herinneringen. In tegenstelling tot de pro-militaristische Ono uit 'Een kunstenaar van het vlietende leven' is Kathy een vrij eerlijke verteller, die haar gedragingen in het verleden niet tracht goed te praten. Ze betwijfelt wel af en toe de juistheid van haar herinneringen. Ze is zich ervan bewust dat recente herinneringen soms oudere kunnen verkleuren. Ishiguro mag dan al niet geïnteresseerd zijn in suspensrijke sciencefiction, toch is 'Laat me niet alleen' behoorlijk spannend. De structuur is erg uitgekiend en Kathy alludeert geregeld op wat er staat te gebeuren, waardoor het verhaal bijzonder meeslepend wordt.