Gedicht Ik Heb Een Steen Verlegd - De Steen – Bram Vermeulen - Jkleest

Tot mijn verbazing zag ik dat ik hier niet eerder een tekst van zijn hand opnam. Dat maak ik vandaag graag goed. De Steen is afkomstig van zijn solo-LP Rode wijn, uit 1988 en is ook gezongen door Stef Bos (2011). Bekend is het lied vooral in de televisieuitvoeringen (sinds 1992) door Paul de Leeuw. Liedauteurs komen er soms bekaaid vanaf. Vaak zag ik in overlijdensadvertenties een citaat van Geen kind meer (van Jan Boerstoel), met als bron… Karin Bloemen. En De steen dus, met als vermeend auteur Paul de Leeuw. Doet me denken aan die keer dat op de autoradio Make you feel my love klonk, waarop mijn passagier verbaasd zei: "Ik wist helemaal niet dat Bob Dylan liedjes van Adele gezongen heeft! "

  1. Geloven thuis - Ik heb een steen verlegd

Geloven thuis - Ik heb een steen verlegd

De archeologische waarde van militaire heidedomeinen, VIOE-rapporten 03, p. 80-88 Je kan deze pagina citeren als: Huyghe, Dirk; Verdurmen, Inge: De Holsteen [online], (geraadpleegd op 25-08-2021)

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.
Ze zijn beduidend verschillend van Landeniaanzanden en eerder met Bolderiaanzanden verwant. De Bolderiaanzanden zijn ongeveer 15 miljoen jaar oud. De vorming van het zandsteen zou in verband kunnen gebracht worden met bovenliggende bruinkoolafzettingen. Deze afzettingen zijn ontstaan in de kreken en moerassen van het door getijdebewegingen gekenmerkte, mariene Bolderiaanlandschap. Door herhaalde overstromingen zouden plantenresten een bruinkoollaag gevormd hebben waarbij het onderliggende Bolderiaanzand door de afscheiding van humuszuren tot zandsteen aaneenkitte. Deze lokale verschijnselen werden vervolgens door continentale Bolderiaanzanden afgedekt. Ten gevolge van de reliëfinversie die ook het Kempisch plateau vormde, kwamen deze zandsteenformaties na verloop van tijd terug aan de oppervlakte. Herhaaldelijk oplossen en neerslaan van siliciumoxide ten gevolge van overstromingen van het lokale bekensysteem hebben een dunne harde buitenkorst doen vormen op het zandsteen. Dit proces in combinatie met wind- en ijserosie hebben gezorgd voor het grillige uitzicht van de zandsteenblokken.

Een beeldhouwwerk of een gebouw honderd procent beschermen tegen water is echter een utopie. Misschien lukt het wel bij nieuwe gebouwen waarbij je de allerbeste technieken gebruikt van bij de eerste spadesteek. Maar dan nog. Water dringt overal door. Water kan insijpelen omdat je product niet helemaal perfect is aangebracht. Of omdat je product na vijf jaar begint te slijten en de laag dunner wordt. Water kan ook insijpelen via barsten, breuken, voegen, en dergelijke. Water dat insijpelt leidt niet tot het einde van de wereld. Pas als het water er niet meer uit kan, heb je een probleem. EEN VOORBEELD In de foto hiernaast zie je dat we alle beschadigd voegwerk dat we konden en mochten verwijderen, ook verwijderd hebben. Nu staan we volledig klaar voor de volgende fase van herstellen en verlijmen. Het is helemaal niet de bedoeling dat we alles wat we hebben weggenomen ook herstellen en terugplaatsen. Zo was er op een bepaalde plek later lood aanwezig om de beelden te beschermen tegen water.

Het voortreffelijke Ruysdael Kwartet en de net zo uitmuntende mezzosopraan Eline Welle vertolken een prachtig programma. Ook onze artistiek directeur, pianist Yoram Ish-Hurwitz, speelt mee. Zij vervangen Manchester Collective dat helaas door corona uitvalt. Begroet de dag samen met deze musici, de mooiste muzikale klanken en kwetterende vogels op de achtergrond. Na het concert ontbijt je samen met de musici in de Overtuin. De muziek Een half jaar voor zijn noodlottige dood (hij botste heuvelafwaarts met de fiets op een bakstenen muur) schreef Chausson zijn laatst voltooide werk, Chanson perpétuelle over een verlaten vrouw, het eeuwige liedje... Je hoort hier zijn versie voor stem, strijkkwartet en piano. Il Tramento (de Zonsondergang) van Respighi op een gedicht van Percy Bysshe Shelley, gaat ook over een vrouw die haar liefde verliest, ditmaal aan de dood. Terwijl het paar door de prachtige natuur wandelen nadat de zon is ondergegaan, verklaart hij haar zijn liefde: 'Is het niet raar… ik heb de zon nooit gezien?

  1. Hoeveel gram pasta moet ik per persoon voorzien?, portie verse pasta per persoon
  2. 7 nutteloze feiten over ... - Hoge hakken, zere voeten
  3. Dier verwant aan een hobbelpaard
  4. Gedicht ik heb een steen verlegd 7
  5. De steen – Bram Vermeulen - JKleest
  6. Gedicht ik heb een steen verlegd op aarde
  7. Gedicht ik heb een steen verlegd se
  8. Hoe sluit je een brief af
Hier lees je de overdenking die ik hield tijdens de Wereldlichtjesdagbijeenkomst in Lansingerland op 8 december 2019. Ik heb een steen verlegd Afgelopen zomer was ik op vakantie in Frankrijk met mijn gezin. De camping lag tegen een berg aan. Beneden was een kleine rivier. Hij lag echt vlakbij de camping maar we kwamen er nooit iemand tegen. Misschien omdat het wel een beetje kruipdoor-sluipdoor was om er te komen. Wat een heerlijk plekje was dat. Er was schaduw van de bomen. Fijn, in de Franse augustus hitte. Er stroomde kniehoog water (koud! ). En er waren stenen, heel veel stenen. Daarmee bouwden we dammen in de rivier om het water tegen te houden. Dat lukte vaak maar even. Daarna brak het water door en stroomde het water net zo hard weer verder. Er was meer water dan de dam tegen kon houden. Maar, het water stroomde wél een andere route. En dan hadden wij toch voor even het gevoel dat we de rivier naar onze hand hadden gezet. In de voorbereiding voor vandaag moest ik vaak aan die rivier denken.
January 8, 2023